PROJEKT „MOJA MAŁA OJCZYZNA”
HISTORIA KAPLICY W ŁUCZYCACH
Od 1961 roku, po usunięciu przez władze PRL religii ze szkół, jej nauka, zamiast w Szkole Podstawowej w Łuczycach, odbywała się w prywatnym domu p. Duk. Dzieci spotykały się w tzw. punkcie katechetycznym, czekając na księdza, który przyjeżdżał z pobliskiej parafii w Luborzycy. Z relacji mieszkańców Łuczyc wynika, że na początku lat siedemdziesiątych XX wieku przyjechał do Łuczyc ówczesny metropolita krakowski, ks. kardynał Karol Wojtyła i odwiedził dom, w którym mieścił się punkt katechetyczny. Kardynał Wojtyła wizytował wtedy luborzycką parafię i odwiedził jej wszystkie punkty katechetyczne.
Po wizycie księdza kardynała ówczesny proboszcz, ksiądz Józef Nowobilski, postanowił zakupić działkę z domem, położoną we wsi, aby mieszkańcy Łuczyc mieli miejsce, gdzie mogliby się spotkać na zebraniach, a dzieci mogły mieć lekcje religii. Postanowiono kupić
dom należący kiedyś do państwa Ożóg. Za dom zapłacił ksiądz proboszcz, ale później panie z Koła Gospodyń Wiejskich zebrały od mieszkańców wsi datki, które prawie pokryły koszty zakupu. Dom został przebudowany około 1985 roku. Wewnątrz znajdowały się ławki przyniesione ze starego budynku szkoły. Lekcje religii dla dzieci prowadziła siostra Małgorzata, która przyjeżdżała na nie z Krakowa. Raz w tygodniu odprawiano mszę świętą.
Wszyscy zdawali sobie sprawę z tymczasowości tego rozwiązania. W drugiej połowie lat osiemdziesiątych parafia Luborzyca i mieszkańcy Łuczyc podjęli decyzję o wybudowaniu w miejscu punktu katechetycznego kaplicy z salka katechetyczną. Powołano Komitet Kaplicowy, w skład którego weszli m.in: pan Stefan Rodak, pan Marian Wcisło, pan Zygfryd Kawalec, pan Gajoch, pan Świerkowski i pan Wilk. Mieszkańcy Łuczyc wspólnie budowali kaplicę w czynie społecznym. Zanim zbudowano ołtarz, przez kilka lat był nim stół podarowany przez mieszkankę wsi.
Obraz, znajdujący się w głównym ołtarzu, podarowali państwo Karolina i Edward Krzyżanowscy, i od tego obrazu powstała nazwa kaplicy – pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Z boku kaplicy dobudowano salkę, w której księża prowadzili z dziećmi katechezę. Na początku lat dziewięćdziesiątych, kiedy religia powróciła do szkół, usunięto ściankę salki i powiększono o nią kaplicę. Obecnie w tej części znajduje się obraz Matki Boskiej Partyzanckiej, podarowany przez pana Mieczysława Żurka w 2004 roku, oraz wizerunek błogosławionej Anieli Salawy – dar państwa Bożeny i Józefa Rosiek (2009 r.).
W samej kaplicy wisi również obraz świętej królowej Jadwigi oraz obraz przedstawiający - jak głosi napis – „Jasnogórską Bogarodzicę, pamiątka nawiedzenia rodzin. Rok Maryjny 1987-1988”. Darczyńcy – mieszkańcy Łuczyc - podarowali kaplicy m.in. wota, wykonali drogę krzyżową w drewnianych ramkach oraz żeliwne kraty w drzwiach i oknach. Wykazali się ogromną ofiarnością w urządzaniu małej świątyni. Największy żyrandol pochodził z kościoła parafialnego w Luborzycy.
Uroczyste poświęcenie kaplicy, którego dokonał ksiądz kardynał Franciszek Macharski, miało miejsce 30 kwietnia 1988 rok. Mieszkańcy, chcąc upamiętnić osobę księdza Józefa Nowobilskiego – inicjatora tego przedsięwzięcia, wmurowali stosowną płytę pamiątkową na ścianie kaplicy. Ważnym wydarzeniem w dziejach kaplicy była wizyta księdza kardynała Stanisława Dziwisza, który 2 stycznia 2011 roku udzielił łuczyckiej młodzieży sakramentu bierzmowania oraz poświęcił nowy ołtarz.
To przedsięwzięcie, podobnie jak budowa w 1985 roku szkoły, świadczą o tym, że mieszkańcy Łuczyc potrafili wspólnymi siłami realizować wielkie wyzwania, pokazując przy tym jedność i zaangażowanie, przy których tworzy się prawdziwa społeczność i wspólnota.
Autor artykułu: Jakub Rosiek – absolwent Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II w Łuczycach
Dokumentacja źródłowa (wywiady z mieszkańcami Łuczyc) – Bożena Rosiek, Józef Rosiek
Zdjęcia: Bożena Rosiek, Janusz Kieca
Artykuł powstał w ramach Gminnego Konkursu Historycznego „Z wehikułem czasu przez historię mojej miejscowości” w 2013 roku.
